Afscheid

Zondag 26-2 ‘’Bye auntie’’

Vanochtend bezochtend we een kerkdienst, 5 gemeentes kwamen speciaal voor ons visitors samen om een dienst te houden. Deze zou om 09.00 beginnen. De meisjes hadden prachtige jurkjes aan, en Beatrice zag er weer adembenemend uit. Eerder deze week vroeg richard of ik iets wilde zeggen in de dienst, eigenlijk of ik wilde preken. Ik vind dat natuurlijk geen probleem dus zei ja.
Dit heb ik dan ook gedaan. Leuk hoor!
De dienst begon uiteindelijk om 11.00 in plaats van 09.00. ‘’no rush, we have time’’.
Wij hadden afgesproken om 13.00 weg te gaan om te lunchen met de familie, onze familie, anders zou het zo laat worden voor we weer in soroti waren.

We waren speciale gasten deze dienst, hebben gezweet gedanst geluisterd en gelachen..

Om 13.00 richting huis en daar met zijn allen geluncht. Richard kon echt nog geen afscheid nemen en dus kwam er nog thee achteraan.

Maar het moment kwam toch dichtbij, de emoties waren al voelbaar. We willen echt niet weg. Echt niet.
Daar was het moment, dag zeggen. Wat erg…. Ik overdrijf niet, dit was écht heel erg moeilijk.
Gehuild als een kind, met iedereen geknuffeld en toen er ‘’bye auntie’’ werd gezegd in mijn oor was het helemaal klaar… iedereen 10 keer doei gezegd en in de bus gestapt.
De wc rollen vlogen door de bus en de hele dag door was het emo.

Het voelt echt alsof ik een nieuwe familie heb, en zusjes. Ik heb heimwee.

Moses brengt ons naar soroti, weer naar het hotel waar we overnachten nog 1 keer. Morgen begint de safari! Al wil ik nu het liefst naar huis, klaar ermee. Afscheid genomen, echt niet leuk, dus naar huis in bed verder janken. We moeten na het avondeten ook nog afscheid nemen van Moses en Ronald en zijn gezin, dus er kan niks meer bij vandaag. Lekker geknuffeld met de baby en na het eten hebben we iedereen uitgezwaaid. We hebben nog wat familie in Nederland gebeld en we zijn als een blok in slaap gevallen.