APEN
Door: Debbie
Blijf op de hoogte en volg Aart en Debbie
04 Maart 2017 | Oeganda, Soroti
Zaterdag 25-2 ‘’APEN!!!’’
EINDELIJK, in de vroege ochtend meteen apen gespot! We zijn het bos in gelopen en hebben er heel veel gezien. Super gaaf zeg.
We sprongen allemaal als beesten op en renden naar buiten toen we hoorden dat de apen er liepen. Dit was een hilarisch gezicht.
Vandaag zijn we naar de rest van de ouderen gegaan zoals je eerder in de verslagen hebt gelezen. Hier zijn we eigenlijk een dag mee kwijt geweest, dus we konden niet meer naar de kraam kliniek helaas.(hier werkt Beatrice).
Laat in de middag hebben we geluncht dus ook heel laat in de avond weer gegeten.
Ik heb Jambe gespeeld met de kinderen, er werden ballonnen op geblazen, we deden spelletjes met ze, ze hebben zo hard gelachen, selfies maken met je telefoon vinden ze prachtig en we lieten foto’s zien van onze bruiloft. Bij elke foto vroeg Hoglah: ‘’auntie who is this’’? dus ze kent nu de hele familie ;)
We hebben de kinderen het lied hoofd schouders knie en teen geleerd maar dan in het engels, en daarna hebben zij dit lied zelf weer eigen gemaakt door er een afrikaanse touch aan te geven, zo heerlijk. De kinderen maken me zo gelukkig.
Vandaag hebben Gerben en Naomi nieuwe kleren, speelgoed en andere dingetjes aan Samson en Sara gegeven. Eerder deze dag hebben we hun huis bezocht, ze hebben geen ouders dus wonen bij oma, oma is alcoholist. Het huis was duister. Duister als in donker, en duister als in evil.
Het voelde zo naar om daar te zijn. De kinderen keken ongelukkig uit hun oogjes en ik schrok van de leefomgeving en werd er boos van.
Richard zei tegen Samson en Sara om naar zijn huis te komen (daar hebben ze namelijk een poosje gewoond dus weten ze te vinden). Gerben en Naomi hebben er voor gezorgd dat ze weg blijven bij oma en naar de boarding gaan, dat betekent wonen op school. Mooi toch?
Samson en Sara bloeiden helemaal op na het ontvangen van alle spulletjes, Sara ging van jongenskleding naar een prachtig jurkje en Samson van vieze kleding naar een stoer, knap kereltje . Ze genoten zichtbaar.
In de avond begon het te regenen dus ons kampvuur werd gedoofd, zo jammer!
Maar we zijn met zijn allen binnen gaan zitten en er werden verhalen verteld, glow in the dark sticks kregen de kids en het voelde als één zijn met elkaar. Ik lag op een gegeven moment tussen de kinderen op de grond en er werd door de kids een deken om me heen geslagen en ik kroop lekker tegen ze aan. Hier wil ik blijven. nooit meer weg.
EINDELIJK, in de vroege ochtend meteen apen gespot! We zijn het bos in gelopen en hebben er heel veel gezien. Super gaaf zeg.
We sprongen allemaal als beesten op en renden naar buiten toen we hoorden dat de apen er liepen. Dit was een hilarisch gezicht.
Vandaag zijn we naar de rest van de ouderen gegaan zoals je eerder in de verslagen hebt gelezen. Hier zijn we eigenlijk een dag mee kwijt geweest, dus we konden niet meer naar de kraam kliniek helaas.(hier werkt Beatrice).
Laat in de middag hebben we geluncht dus ook heel laat in de avond weer gegeten.
Ik heb Jambe gespeeld met de kinderen, er werden ballonnen op geblazen, we deden spelletjes met ze, ze hebben zo hard gelachen, selfies maken met je telefoon vinden ze prachtig en we lieten foto’s zien van onze bruiloft. Bij elke foto vroeg Hoglah: ‘’auntie who is this’’? dus ze kent nu de hele familie ;)
We hebben de kinderen het lied hoofd schouders knie en teen geleerd maar dan in het engels, en daarna hebben zij dit lied zelf weer eigen gemaakt door er een afrikaanse touch aan te geven, zo heerlijk. De kinderen maken me zo gelukkig.
Vandaag hebben Gerben en Naomi nieuwe kleren, speelgoed en andere dingetjes aan Samson en Sara gegeven. Eerder deze dag hebben we hun huis bezocht, ze hebben geen ouders dus wonen bij oma, oma is alcoholist. Het huis was duister. Duister als in donker, en duister als in evil.
Het voelde zo naar om daar te zijn. De kinderen keken ongelukkig uit hun oogjes en ik schrok van de leefomgeving en werd er boos van.
Richard zei tegen Samson en Sara om naar zijn huis te komen (daar hebben ze namelijk een poosje gewoond dus weten ze te vinden). Gerben en Naomi hebben er voor gezorgd dat ze weg blijven bij oma en naar de boarding gaan, dat betekent wonen op school. Mooi toch?
Samson en Sara bloeiden helemaal op na het ontvangen van alle spulletjes, Sara ging van jongenskleding naar een prachtig jurkje en Samson van vieze kleding naar een stoer, knap kereltje . Ze genoten zichtbaar.
In de avond begon het te regenen dus ons kampvuur werd gedoofd, zo jammer!
Maar we zijn met zijn allen binnen gaan zitten en er werden verhalen verteld, glow in the dark sticks kregen de kids en het voelde als één zijn met elkaar. Ik lag op een gegeven moment tussen de kinderen op de grond en er werd door de kids een deken om me heen geslagen en ik kroop lekker tegen ze aan. Hier wil ik blijven. nooit meer weg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
