Outreach in Autobet
Door: Debbie
Blijf op de hoogte en volg Aart en Debbie
04 Maart 2017 | Oeganda, Soroti
Woensdag 22-2 ‘’alweer de één na laatste outreach’’
Afgelopen nacht werd ik wakker van de storm. Enorme lichtflitsen belichtten de hotelkamer en de donder klonk alsof de aarde verging. Ik hou van onweer, maar dit was echt beangstigend. In Nederland kennen we dat niet hoor! De wekker ging weer op tijd en Aart besloot thuis te blijven want hij had diarree en voelde zich beroerd. Aangezien we morgen naar Richard gaan en dus boven een gat gaan hangen hoop ik dat hij morgen opgeknapt is!
We rijden optijd richting Autobet (ongeveer 1,5 uur rijden) maar aangezien de ‘’weg’’ een rivier leek geworden duurde het iets langer allemaal.. we waren op een gegeven moment te ver gereden dus dokter Ronald belde even met zijn contactpersoon en het was een heerlijk gesprek om aan te horen. Ronald is chaotisch en een geweldige vent, maar dit keer werd hij fel en zei keer op keer ‘’be clear’’, ‘’be clear’’. Zo heerlijk.
Toen we aankwamen (it’s always a challenge, never a problem) Zagen we al een hoop mensen zitten en zetten wij onze posten op in een hutje met rieten dak, perfect om onder te zitten met de hete zon. De apotheek werd op gezet in een stenen hut.
De mensen hier zijn echt heel erg vriendelijk en als de kinderen je komen begroeten bukken ze uit beleefdheid. Hier is wel opvoeding, wat een duidelijk verschil met de vorige stammen. Wat fijn om hier te zijn.
We konden al snel beginnen en de inschrijving verliep soepel, het liep goed door en rond 13.00 zaten we al rond 600 dus besloten we te stoppen omdat we al die mensen wel nog moeten helpen. Het verliep goed. Toen we begonnen was het weer even zoeken naar waar de wachtrijen komen, want het meest praktisch is voor de mensen om van bloeddruk meten naar dokter naar apotheek of lab te gaan maar dit wees zich vanzelf zoals bij elke outreach.
Er kwam een busje met mensen van verderop die erg ziek waren en hulp nodig hadden waarvan 1 man rond de 35 met een dubbele longonsteking, hij was blind, kon niet meer lopen, kon niet meer drinken en was geesteljk niet helemaal in orde. Deze man kreeg een flesje nutrilon en nam hier wel wat van volgens mij. Hij is naar het ziekenhuis gebracht.
De dag ging weer snel voorbij en toen we alle mensen hadden gehad liep het bij de apotheek spaak.
We hebben gewacht en gewacht, we konden niets doen om het te versnellen. Uiteindelijk hebben we besloten te gaan inpakken. Anders zouden we pas rond 21.00 richting hotel kunnen rijden. Er wordt nagedacht over een beter systeem voor de apotheek, Afrikaanse denkwijze combineren met Nederlandse denkwijze werkt niet in de apotheek.
Uiteindelijk kwamen we rond 20.30 aan in ons hotel en we troffen Aart gelukkig opgeknapt weer aan. Hij heeft een relax dagje gehad met de tv aan op sport.En voor 12.00 is hij 10 keer leeg gelopen op de wc haha.
We aten wat met zijn allen, hebben de koffers weer gepakt en zijn naar bed gegaan.
Het was weer, weer, weer een geslaagde dag
Afgelopen nacht werd ik wakker van de storm. Enorme lichtflitsen belichtten de hotelkamer en de donder klonk alsof de aarde verging. Ik hou van onweer, maar dit was echt beangstigend. In Nederland kennen we dat niet hoor! De wekker ging weer op tijd en Aart besloot thuis te blijven want hij had diarree en voelde zich beroerd. Aangezien we morgen naar Richard gaan en dus boven een gat gaan hangen hoop ik dat hij morgen opgeknapt is!
We rijden optijd richting Autobet (ongeveer 1,5 uur rijden) maar aangezien de ‘’weg’’ een rivier leek geworden duurde het iets langer allemaal.. we waren op een gegeven moment te ver gereden dus dokter Ronald belde even met zijn contactpersoon en het was een heerlijk gesprek om aan te horen. Ronald is chaotisch en een geweldige vent, maar dit keer werd hij fel en zei keer op keer ‘’be clear’’, ‘’be clear’’. Zo heerlijk.
Toen we aankwamen (it’s always a challenge, never a problem) Zagen we al een hoop mensen zitten en zetten wij onze posten op in een hutje met rieten dak, perfect om onder te zitten met de hete zon. De apotheek werd op gezet in een stenen hut.
De mensen hier zijn echt heel erg vriendelijk en als de kinderen je komen begroeten bukken ze uit beleefdheid. Hier is wel opvoeding, wat een duidelijk verschil met de vorige stammen. Wat fijn om hier te zijn.
We konden al snel beginnen en de inschrijving verliep soepel, het liep goed door en rond 13.00 zaten we al rond 600 dus besloten we te stoppen omdat we al die mensen wel nog moeten helpen. Het verliep goed. Toen we begonnen was het weer even zoeken naar waar de wachtrijen komen, want het meest praktisch is voor de mensen om van bloeddruk meten naar dokter naar apotheek of lab te gaan maar dit wees zich vanzelf zoals bij elke outreach.
Er kwam een busje met mensen van verderop die erg ziek waren en hulp nodig hadden waarvan 1 man rond de 35 met een dubbele longonsteking, hij was blind, kon niet meer lopen, kon niet meer drinken en was geesteljk niet helemaal in orde. Deze man kreeg een flesje nutrilon en nam hier wel wat van volgens mij. Hij is naar het ziekenhuis gebracht.
De dag ging weer snel voorbij en toen we alle mensen hadden gehad liep het bij de apotheek spaak.
We hebben gewacht en gewacht, we konden niets doen om het te versnellen. Uiteindelijk hebben we besloten te gaan inpakken. Anders zouden we pas rond 21.00 richting hotel kunnen rijden. Er wordt nagedacht over een beter systeem voor de apotheek, Afrikaanse denkwijze combineren met Nederlandse denkwijze werkt niet in de apotheek.
Uiteindelijk kwamen we rond 20.30 aan in ons hotel en we troffen Aart gelukkig opgeknapt weer aan. Hij heeft een relax dagje gehad met de tv aan op sport.En voor 12.00 is hij 10 keer leeg gelopen op de wc haha.
We aten wat met zijn allen, hebben de koffers weer gepakt en zijn naar bed gegaan.
Het was weer, weer, weer een geslaagde dag
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
